Naše duchovné cvičenia sa začali vo štvrtok 16.3. a trvali až do nedele 19.3.2017. Keď sme tam dorazili, už nás čakal náš úžasný kňaz Martinez(Maťo Kačmáry) a naše ešte úžasnejšie kuchárky Baška a Erika, ktoré varili jednoducho skvelo. Večer sa začalo silencium, ktoré podaktorým z nás zo začiatku robilo menšie komplikácie, ale neskôr sme si naň už privykli. Budíček, modlitba, raňajky, prednášky, obed, voľno(počas ktorého sme sa naplno vyrozprávali a vybláznili) ďalej nasledoval Ruženec, prednáška, sv. omša, večera a zdieľanie. Takto vyzeral v podstate náš každý deň. Možno sa na prvý pohľad zdá byť nudný, no opak je pravdou. Dozvedeli sme sa veľmi zaujímavé a hlavne praktické veci do života. Totižto téma DC bola o MODLITBE. Myslela som si, že o modlitbe viem celkom dosť. Veď aj na každom kroku počujeme ako by sme sa mali modliť. Ale až v tom tichu som si uvedomila, ako málo som o tom všetkom vedela. Ticho robí zázraky! Verte mi. Ako povedal sv. otec František:“Keď sa spovedáme, Boh nás objíma a má sviatok.“ Tak ani my sme neváhali a išli sme si obnoviť vzťah s Bohom. Veď predsa človek, keď urobí hriech, prestane vnímať Boha ako Otca, ale On nás nikdy neprestal vnímať ako Jeho deti.
Bol to pre nás skutočne požehnaný čas. Na nič sme nemuseli myslieť, mohli sme sa len sústrediť na to ticho, ktoré bolo všade, a ktorého tak málo máme v našich každodenných životoch. Čas išiel až nezastaviteľne rýchlo a DC sa skončili. No neboli sme až také smutné, lebo práve týmto sa iba začali.